از دودلی هایِ خودم
و دوگانگی هایِ تو
از تمامِ تردیدهایی که بینِ من و تو فاصله انداخته تا من کنارت نباشم
می ترسم از اینکه سهمِ من فقط زمزمه ایی از دوست داشتن هایِ پوچ باشد
به کائنات قسم دلواپسِ لبخندهایِ فردایِ تو هستم
می بینم یک نفر در کمین است تا این عشق را فریب دهد
و کلاغ ها سیاه بپوشند و جار بزنند
در این نزدیکی ها فاصله بیدادِ
بیداد می کند . . . .